در جهان از ساخت تصویر استفاده شده است “پخش کردن” به عنوان یک فعل ( و یا به طور مداوم “پراکندگی” ) استفاده می شود به نشان می دهد “رسانه های شرکت کننده” در ساخت یک صحنه. شرکت کنندگان به معنای هر آیتم است که در صحنه به حالت تعلیق و با نور تغییر مسیر آن ارتباط برقرار, گرد و غبار, بخار, دود و غیره.
هنگام سنتز تصویر ما می توانیم دنبال تصاویر نگاه واقعی و یا شبیه به کارتون های کلاسیک (کاریکاتور). در مورد اول, شبیه سازی رفتار نور مورد نیاز برای پوشیدن تکنیک های رندر استادانه درست و در جزئیات بزرگ انتخاب مواد از اشیاء ما.
یکی از اثرات این که ما می توانیم خم شدن نور در هنگام عبور از سطوح نیمه مات و شبیه سازی, پوست و شخصیت. آنها سطوح اجازه می دهد که عبور از بخشی از نور روشن داخلی آن می باشد, اما در سفر خود به طور مداوم در حال تغییر جهت به برخورد با مولکول های جسم. تکنیک شبیه سازی این اثر است که به نام “پراکندگی”.
